ေက်ာင္းမၿပီးသူေတြက ကမၻာကိုစိုးမိုးေနၾကသည္

ေက်ာင္းမၿပီးသူေတြက ကမၻာကိုစိုးမိုးေနၾကသည္

ကမၻာေက်ာ္ ဆိုရွယ္ကြန္ရက္တစ္ခုျဖစ္သည့္ Facebook ကို ထူေထာင္သူ မာ့ခ္ ဇပ္ကာဘတ္သည္ ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္အခမ္းအနားတြင္ စကားေျပာခြင့္ရခဲ့သည္။ သူ႔ကို အႀကံျပဳစကား ေျပာၾကားေပးပါရန္ ဘီလ္ဂိတ္စ္က ေမတၱာရပ္ခံခဲ့သည္။ ဇပ္ကာဘတ္က ဘီလ္ဂိတ္စ္ကို
“သူတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔တကယ္ပဲ ဘြဲ႔မရခဲ့ဖူးဆိုတာ သိၾကသလား” ဟုေမးလိုက္သည္။ ဂိတ္စ္က
“မင္းေမးတာေကာင္းလိုက္တာကြာ။ ဒါေပမဲ့ မင္းကို သူတို႔ ဘြဲ႔တစ္ခု အပ္ႏွင္းၿပီးသားပါ” ဟုျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ဇပ္ကာဘတ္ေရာ ဘီလ္ဂိတ္စ္ပါ ဟားဗတ္ေက်ာင္းထြက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔ဘြဲ႔ရသည္အထိ ေက်ာင္းၿပီး ေအာင္မတက္ခဲ့ေပ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဘဝေတြက ေက်ာင္းမၿပီးေသာ္လည္း ဘီလီယံႂကြယ္သူေဌးႀကီးေတြ ျဖစ္ေနျခင္းမွာ လူငယ္တိုင္း ေလးစားအားက်စရာေတြ ျဖစ္ေနသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ေကာလိပ္က ေက်ာင္းမၿပီးဘဲ ထြက္ခဲ့ၿပီး ေအာင္ျမင္သူေတြ မ်ားစြာရွိလာပါသည္။ သူတို႔ေအာင္ျမင္ခဲ့ရျခင္းမွာ သူလို ငါလို သာမန္မဟုတ္သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ရွီ႐ိုင္း ဆင္းဘတ္က ဟားဗတ္ေက်ာင္းထြက္၊ ဂ်က္ဖ္ ဘီဇို႔စ္က ပရင့္စ္တန္ေက်ာင္းထြက္၊ မာရစ္ဆာ ေမယာက စတန္းဖို႔ဒ္ေက်ာင္းထြက္ေတြျဖစ္သည္။
တကၠသိုလ္ေကာလိပ္မွ ဘြဲ႔ရေက်ာင္းၿပီးသည့္ေနာက္ ခ်မ္းသာေအာင္ျမင္ေနသူမည္မွ်ရွိေၾကာင္း စစ္တမ္း ေကာက္ၾကသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ ၁၁၇၄၅ ဦးရွိေနသည္။ ထိုသူမ်ားထဲတြင္ စီအီးအိုမ်ား၊ တရားသူႀကီးမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ မီယီယံႂကြယ္၊ ဘီလီယံႂကြယ္သူေဌးႀကီးမ်ား၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ ႀကီးမ်ားလည္းပါသည္။ ကမၻာ့ၾသဇာအာဏာအရွိဆံုးပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းမၿပီးဘဲ ဘီလီယံႂကြယ္ကာ ကမၻာ့ၾသဇာအရွိဆံုးပညာရွင္နယ္ပယ္မွာေတာ့ ဘီလ္ဂိတ္စ္ႏွင့္ ဇပ္ကာဘတ္က ထူးျခား သည္ဟုဆိုရမည္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ တကၠသိုလ္ေကာလိပ္မ်ားက ဘြဲ႔ရရွိခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသူမ်ားထဲတြင္မွ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔သည္ သူေဌးေက်ာင္းလို ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းမ်ားတြင္ တက္ေရာက္ပညာသင္ၾကားခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၀ ဒသမ ၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ႏွင့္ သန္းႂကြယ္သူေဌး ၃၃ ဒသမ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ သူေဌးေက်ာင္းထြက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
သူေဌးေက်ာင္း ေခၚ အီလစ္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ထားလွ်င္ ပိုၿပီး ထူးျခားသြားသလားဟု စစ္တမ္းေတြေကာက္ၾကည့္ ၾကသည္။ သာမန္ေက်ာင္းႏွင့္ သူေဌးေက်ာင္းမ်ားမွ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ SAT ရမွတ္မ်ားမွာ ကြာျခားမႈ မရွိေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးေပးၿပီး ပညာသင္ၾကားမွ ေတာ္မည္ဆိုသည့္ အစြဲေတြလည္း သူတို႔ႏိုင္ငံတြင္ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္လာသည္။
ေအာင္ျမင္သည့္ ေခါင္းေဆာင္ ၁၁၀၀၀ ဦးကို ေလ့လာသံုးသပ္ၾကည့္ပါသည္။ အလြန္ဆင္းရဲေသာမိသားစုႏွင့္ အလြန္စုတ္ျပတ္သည့္ ေနာက္ခံမ်ားက တက္လာသူမ်ားကိုပင္ေတြ႔ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ အလြန္အသံုးမက်သူမ်ား သူေဌးေက်ာင္းကိုတက္ၿပီး ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ ေခါင္းေဆာင္ေနရာရသြားသူေတြကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။
ပညာေရးသည္ အားလံုးအတြက္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုျဖစ္သည္မွန္ေသာ္လည္း လူတိုင္းအတြက္ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မည္။ တကၠသိုလ္ကိုေရာက္လာျခင္းသည္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကိုေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္ဟုလည္း မေျပာ ႏိုင္ေပ။ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းသားေတြက တကၠသိုလ္မေရာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲဆိုသည့္ အေတြးေတြကို ေတြးလာၾကသည္။ ထိုသုိ႔ေတြးစရာအခ်က္ေတြ သူတို႔တြင္ ခိုင္လံုစြာရွိေနသည္။ ဂိတ္စ္နွင့္ ဇပ္ကာဘတ္တို႔လို လူမ်ိဳးေတြက သူတို႔အတြက္ စံျပျဖစ္ေစသည္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ကလည္း မေရရာ၊ ဘာလုပ္ရမွန္းလည္း မသိသူေတြက တကၠသိုလ္ကို ေရာက္လာၾကသည္။ လမ္းေၾကာင္းတည့္သြားသူေတြရွိသလို၊ ဘြဲ႔ရၿပီးမွ လမ္းေပ်ာက္သူေတြ ေပ်ာက္သြားၾကသည္လည္း ေတြ႔ရပါသည္။ တကၠသိုလ္သည္ တံခါးဖြင့္ထားသည္ေတာ့မွန္ သည္။ သို႔ေသာ္ဝင္ခ်င္မွဝင္မည့္ အေနအထားျဖစ္သည္။
အနာဂတ္တြင္ တကၠသိုလ္သည္ အားလံုးအတြက္ အေရးပါသည့္ ေနရာလား ေမးစရာျဖစ္ေတာ့မည္။ ဘြဲ႔ဒီဂရီ သည္ လက္ရွိအေနအထားတြင္ သိပ္ၿပီး အေလးထားစရာေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ဘြဲ႔ရသည္ဆိုလွ်င္ၿပီးၿပီ။ ဘာဘြဲ႔ဆိုသည္ကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္ခ်င္မွစိုက္တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္ေလာက္ကၽြမ္းက်င္သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ တတ္သလဲဆိုျခင္းကိုေတာ့ ဆန္းစစ္ေလ့ရွိၾကသည္။
မည္သုိ႔ဆိုေစ ဘြဲ႔မရဘဲ ေစာစီးစြာေက်ာင္းထြက္ခဲ့သူႏွစ္ဦးကေတာ့ ကမၻာကိုစိုးမိုးေနေၾကာင္း မျငင္းႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကည့္သည္။ ဘြဲ႔ရမွႀကီးပြားေအာင္ျမင္မည္ဟု ဥပေဒသေတာ့မရွိ။
(Ref: US Today)
CD - AungZawLin Facebook

နာမည္ေက်ာ္သူနွစ္ဦး